#Kleine dingen, groot effect: participatiebanen doen ertoe
Als je de kinderen van groep één tot drie vraagt wie de baas van de school is, zullen ze ‘meneer Frans’ zeggen. En onderwijsassistente Pim betekent echt iets voor bijzondere kinderen doordat zij hen beter begrijpt en de tijd neemt om ze te begeleiden. Samen met Angela Maas, directeur van R.K. Basisschool en kinderopvang De Hoge Waai, vertellen ze over hun ervaringen met een participatiebaan.
Deel deze pagina:
#Een inclusieve school
Volgens de Wet banenafspraak (2015) moeten werkgevers extra banen creëren voor mensen met een arbeidsbeperking. Het team van basisschool en kinderopvang De Hoge Waai in Raamsdonk heeft 22 collega's, waaronder Frans (64) en Pim (54), die beiden een participatiebaan hebben. Frans en Pim werkten al bij De Hoge Waai voordat deze wet werd ingevoerd: Frans is al 7 jaar conciërge en Pim al 21 jaar onderwijsassistente.
Angela vertelt: “Wij zijn een inclusieve school en willen dat in de breedste zin van het woord uitdragen. Als kleine dorpsschool vinden we het belangrijk dat alle kinderen in het dorp een passende plek vinden. Daarom werken we intensief samen met ouders, kinderen én collega's. Want inclusiviteit geldt voor iedereen.”
#Burgemeester en directeur in één
Frans is als het ware de burgemeester en directeur in één. Of het nu gaat om een vraag of een klusje; de kinderen gaan allemaal naar meneer Frans. Hij weet ook precies wat zijn collega’s fijn vinden. Angela vertelt: “Als ik ‘s ochtends op mijn werk kom, staat mijn kopje thee al klaar. Hij brengt thee naar de peuterjuf omdat zij geen tijd heeft voor pauze. Het is vooral dat persoonlijke wat hij goed doet.” Frans, die zelf als kind op deze school zat, glundert als hij het over zijn werk heeft: “Ik zeg altijd dat ik hier wel honderd jaar wil blijven, zo fijn is het hier. Ik heb zelf geen kinderen, maar beschouw alle kinderen op school als die van mezelf. Dat maakt me gelukkig.”
#Onschatbare ondersteuning
Pim werkt voornamelijk met de jongere leerlingen en biedt ondersteuning bij knutselactiviteiten, motoriek en woordenschat. Daarnaast ondersteunt ze kinderen van groep twee tot en met vijf bij rekenen en lezen. Angela: “Het unieke aan Pim is haar vermogen om bijzondere kinderen echt te begrijpen. Ze straalt rust uit en neemt de tijd om elk kind te begeleiden, wat van onschatbare waarde is voor kinderen die extra aandacht nodig hebben. Haar aanwezigheid zorgt ervoor dat er altijd iemand is die kan inspringen wanneer een kind zorg nodig heeft. Deze extra zorg en aandacht verbeteren de leerresultaten en maken de school een warme, fijne plek waar iedereen zich welkom voelt.”
#Met begeleiding naar succes
Frans en Pim hebben iedere maand een gesprek met een consulent van MidZuid. Angela vertelt: “Elk jaar overleggen we over hoe het gaat. En of taken nog passend zijn of er juist iets moet veranderen. Frans verzorgde bijvoorbeeld de grote tuinen, maar na een knieoperatie besloten we dat dit te veel werd. Nu doet hij het onderhoud bij de entree en huren we een tuinonderhoudsbedrijf in voor het zware werk. Daarnaast werken mensen met een participatiebaan vaak niet tot hun 67e. Daarom is het goed om regelmatig met elkaar te bespreken welke aanpassingen nodig zijn om het werk duurzaam en haalbaar te houden.”
Goede begeleiding is belangrijk. “Het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Bij Frans merkten we dat hij moeite had met het opnemen van de telefoon, dus oefenen we nu om de namen op te schrijven. Pim vond het soms lastig om onzichtbaar te zijn in een klas. We hebben besproken hoe ze haar werk kan doen zonder de leerkracht te storen. En als het nodig is, komt de consulent vaker om ons te helpen en begeleiden bij de taken.”
#Kleine handelingen, groots effect
Angela concludeert: “Als we inclusiviteit willen bereiken, is het belangrijk dat we daar allemaal voor openstaan. We willen alle kinderen, ook kinderen met zorgen, voorbereiden op een plek in de maatschappij. Daarom moeten we banen creëren en onze verantwoordelijkheid nemen. Inclusieve medewerkers maken echt een verschil in de school. Ze doen vaak kleine dingen, zoals extra tijd voor een kind of een kopje thee voor de leerkracht, die een groot effect hebben.”
